Home

Wereldvluchtelingendag 2020

19/06/2020
Wie zijn de mensen in de opvangcentra in België? Maak kennis met May uit Venezuela, die momenteel in het Aanmeldcentrum in Brussel verblijft.

Elk jaar op 20 juni – Wereldvluchtelingendag - vragen we om stil te staan bij verhalen van mensen die op de vlucht zijn en gedwongen werden om hun thuis te verlaten omwille van oorlog, geweld of vervolging. 

Naast mensen op de vlucht zijn het ook moeders, vaders, broers en zussen, tuiniers, kunstenaars, mensen met hoop en angsten. Voor Wereldvluchtelingendag vroegen we aan 28 bewoners om een stukje van hun verhaal met ons te delen om zo de mensen achter de cijfers te leren kennen. 

“In enkele jaren tijd is alles veranderd”

“Het leven hier is een les in nederigheid: we zijn allemaal hetzelfde, of we nu Arabier zijn of Latino, hoogopgeleid of analfabeet… Ik prijs mezelf gelukkig want ik kom  goed overeen met de Afrikaanse vrouwen op mijn kamer. Ik help ook graag een handje in het centrum. Zo haal ik de vuilbakken op. Het is wel zwaar werk en soms scheuren de zakken door.

Ik zou heel graag in België blijven en me hier settelen met een gezin en kinderen. Ik ben nu 38 jaar. Wat me het meeste pijn doet is de haat die in sommige landen leeft tegenover Venezolanen. Veel van mijn landgenoten zijn moeten vertrekken. Een meerderheid verblijft nu in grenslanden waar een kwetsbaar bestaan onvermijdelijk is. Ze klussen hier en daar wat bij voor weinig geld, en in soms onveilige omstandigheden. Ze lijden. Voor deze crisis waren wij een rijk land, met veel petroleum en toerisme. De situatie is compleet veranderd in enkele jaren tijd.

Ik blijf in contact met mijn familie maar ze vertellen niet veel omdat het te zwaar is. Ik heb enorm veel te danken aan mijn familie die van me houdt en me ondersteunt. Ik heb geluk dat ik heb kunnen studeren en reizen. Ik voel me wereldburger en daardoor heb ik meer veerkracht. Hopelijk kan ik nu een nieuwe start maken hier. België heeft me veel gegeven en daar ben ik dankbaar voor. Ik kijk naar de toekomst, niet naar het verleden. Ik probeer mijn doelen voor ogen te houden.”

May, Venezuela, 38 jaar
Verblijft in het Aanmeldcentrum (Brussel)

Alle andere portretten vindt u terug via de pagina getuigenissen