Vrijwilligers zijn erg belangrijk voor Fedasil. Hun aanwezigheid is van grote waarde. Ze delen gul hun tijd, energie en passie met de bewoners. In ons laatste interview spraken we met een van onze vrijwilligers, Mélissa, die Frans geeft en workshops rond cv’s organiseert. We wilden haar beter leren kennen en begrijpen waarom ze ervoor gekozen heeft deel uit te maken van ons team.
Hallo Mélissa! Kun je ons wat meer over jezelf vertellen?
Mijn naam is Mélissa, ik ben 25 jaar en ik kom uit Frankrijk. Ik heb een master in publiek recht en internationaal publiekrecht aan de ULB. Ik zou me graag specialiseren in het vreemdelingenrecht. Ik wilde de mensen ontmoeten die ik later zou willen helpen en verdedigen, om hen en hun situatie beter te begrijpen.
Hoe heb je voor het eerst over ons gehoord, en wat motiveerde je om vrijwilliger te worden bij Fedasil?
Tijdens mijn master aan de ULB ben ik aangesloten bij een studentenvereniging die asielzoekers helpt bij hun administratieve en juridische procedure. Zo heb ik meer geleerd over het vreemdelingenrecht en de opvangprocedures in België, en Fedasil is daarvoor de federale referentie.
Welke impact heeft deze vrijwilligerservaring gehad op je leven, persoonlijk of professioneel?
Op een bepaalde manier heeft het een impact gehad op beide. Dit vrijwilligerswerk opstarten, zowel de Franse lessen als de cv-workshops, heeft me uit mijn comfortzone gehaald, wat nooit gemakkelijk is. Ik heb gemerkt dat het makkelijk is om in een routine te vervallen en er niet meer uit te komen. Maar ik denk dat het net die kleine veranderingen zijn die het leven boeiend maken. Durven mensen te ontmoeten die heel anders zijn dan jijzelf, je geest openstellen voor nieuwe dingen – voor mij is dat onmisbaar om jezelf beter te leren kennen en te ontdekken wat je echt wil. Als je gewoon wordt om steeds nieuwe dingen te ondernemen in je persoonlijke leven, weerspiegelt zich dat ook in je professionele leven. Dat is alvast wat ik hoop te bereiken. Voor mij betekende durven: deze moedige mensen ontmoeten en hen, op mijn eigen kleine manier, helpen – in de hoop dat die hulp nuttig is of zal zijn.
Heeft het vrijwilligerswerk hier je kijk veranderd op mensen met een vluchtelingenachtergrond? Op welke manier?
Ik denk dat een vooroordeel dat ik had, voor ik begon, te maken had met de psychologische toestand van asielzoekers. Ik had me voorbereid op de mogelijkheid om misschien met gewelddadig gedrag geconfronteerd te worden. Ik dacht dat, omdat ze heel traumatische dingen hadden meegemaakt, ze posttraumatische stressreacties zouden kunnen hebben die zich in geweld zouden uiten. Maar dat was helemaal niet het geval – integendeel. Alle mensen die ik heb ontmoet en met wie ik heb kunnen praten en uitwisselen, waren ongelooflijk vriendelijk, respectvol en zorgzaam. Ik denk dat we, zelfs al proberen we dat niet te laten meespelen, altijd een beetje beïnvloed worden door de verhalen die sommige media of publieke figuren brengen. Maar laten we ons niet vergissen: vluchtelingen zijn in geen geval onze vijanden. Het zijn gewoon mensen die hun leven hebben geriskeerd in de hoop zichzelf en hun kinderen een beter leven te kunnen bieden.
Is er nog iets dat je met ons wil delen of toevoegen aan dit interview?
Ik weet dat het thema van vreemdelingen en asielzoekers in het middelpunt staat van veel debatten in België, maar ook in Europa en in de wereld in het algemeen. Ik moedig iedereen die vooroordelen, twijfels of vragen heeft sterk aan om nieuwsgierig te zijn en zelf de ontmoeting aan te gaan, of dat nu via vrijwilligerswerk is of op een andere manier. Ik denk dat het belangrijk is om thema’s die ons angstig maken of die we niet begrijpen, niet te vermijden. Niet begrijpen is één ding, maar mensen beoordelen en meningen vormen over zaken waar je je niet eens in hebt verdiept, is iets heel anders. Wees nieuwsgierig, wees tolerant en, vooral: vorm je eigen mening. Wacht niet tot iemand anders dat in jouw plaats doet.
Zin om vrijwilliger te worden?
📧 info.bordet@fedasil.be
📞 02 428 68 74