ZIJN VERHAAL

Alaa Al-Dali werd op 20 augustus 1997 geboren in Rafah. Tijdens zijn jeugd kende hij armoede en opofferingen, maar ook een passie voor een geweldige sport: wielrennen. Op zijn fiets veroverde de jonge Alaa verschillende podiumplaatsen, van successen in schoolwedstrijden tot de eerste plaats in de juniorencategorie. Maar terwijl hij intensief trainde om deel te nemen aan het Aziatisch kampioenschap in Jakarta in 2018, werd hij datzelfde jaar het slachtoffer van een incident dat zijn leven voorgoed zou veranderen.

Op 30 maart 2018, terwijl hij deelnam aan een vreedzame demonstratie tegen de Israëlische bezetting, gekleed in zijn wedstrijdtenue en op zijn fiets – die hij droeg om zijn land te vertegenwoordigen in sportwedstrijden voor de hele wereld – werd hij door een kogel in zijn been geraakt. Alaa beschrijft deze gebeurtenis als een levende nachtmerrie, waarbij hij tot het laatste moment hoopte dat het niet echt was, voordat hij de realiteit onder ogen moest zien.

Nadat hij uit zijn coma was ontwaakt en de daaropvolgende dagen in het ziekenhuis had doorgebracht, waar hij wanhopig verschillende behandelingen probeerde, werd uiteindelijk de beslissing genomen: het gewonde been moest worden geamputeerd. Geen enkel woord kan Alaa's frustratie beschrijven toen hij zijn grote droom moest opgeven: Palestina vertegenwoordigen in een internationale wedstrijd. Hij voelde zich verloren en wanhopig. Maar beetje bij beetje begint zijn gezondheid te verbeteren en daarmee herleeft ook zijn verlangen om weer op de fiets te stappen.

Alaa legt echter uit dat het in die tijd in Gaza absurd leek om met één been te fietsen. Niemand deed dat, er was geen speciale club of trainer voor parasporters. Toch was zijn vastberadenheid sterker dan alle afwijzingen die hij om zich heen kreeg. Ze ging verder dan de moeilijke levensomstandigheden en de zorgen van zijn naasten, die hem vroegen om ermee te stoppen. Alaa was vastbesloten om weer te gaan dromen, te gaan sporten en zijn leven weer in eigen hand te nemen, met alles wat hij had verloren. Dus leerde hij voor de tweede keer fietsen, vallen, weer opstaan en een nieuw evenwicht vinden.

Maar dat is niet alles: hij gaf hoop aan veel jongeren zoals hij, fietsers die na het verlies van een been hun dromen in rook zagen opgaan. Alaa zette zich in om andere mensen die diep ontmoedigd waren weer de kracht te geven om hun eigen leven te leiden. Hij begon hen aan te moedigen en hen een nieuwe manier van fietsen te leren. Zo ontstond in 2020 hun team, dat internationale erkenning kreeg als Palestijnse Federatie voor Para-wielrennen. Begonnen met slechts 25 atleten, hebben zich inmiddels meer dan 200 wielrenners bij hen aangesloten. Ze hebben besloten zich de Sunbirds te noemen, naar de vogels die vrij door de wereld vliegen, zonder barrières of beperkingen.

NA HET ONGELUK, EEN WEDERGEBOORTE: DE SUNBIRDS

Samen waren de Sunbirds elkaars kracht, steunden ze elkaar en bevorderden ze solidariteit door middel van sport. Ze gaven veel medeburgers die in de verschrikkingen van de oorlog waren ondergedompeld, weer hoop en levenslust. Hun doel was om te trainen en hun land te vertegenwoordigen in internationale wedstrijden. Maar toen het conflict in 2023 nog heviger werd, aarzelden ze niet om hun sportactiviteiten te koppelen aan materiële hulp, om alle Palestijnen in nood te ondersteunen.

Zo ontstond de Gaza Sunbirds Truck, om voedsel en basisbenodigdheden te distribueren aan gezinnen en ontheemden in Gaza. Dankzij hun moed en vastberadenheid hebben ze een groots initiatief tot een goed einde gebracht en dankzij de ingezamelde donaties hebben ze meer dan 200.000 mensen te eten gegeven. Hun doel was niet alleen om races te winnen, maar ook om harten te raken, om mensen zich verenigd en trots te laten voelen dat ze deel uitmaken van een groep.

Om die reden moest Alaa in april 2024 een belangrijke en moeilijke beslissing nemen: zijn familie, vrienden en land verlaten om Palestina te vertegenwoordigen op het wereldkampioenschap in Zürich. Zo begint de lange reis van Alaa, van een jongen met een fiets en dromen in zijn hart tot een man die heeft gevochten en blijft vechten om die dromen waar te maken, zich bewust van de prijs die hij daarvoor moet betalen.

Alaa kende de angst om een lange reis te ondernemen, de frustratie om zich aan nieuwe situaties te moeten aanpassen, de angst om degenen die in Gaza waren achtergebleven en hem hun vertrouwen hadden geschonken niet teleur te stellen, maar vooral de enorme pijn om zijn vrouw en kinderen achter te laten in een land in oorlog, zonder te weten wanneer hij hen weer zou kunnen zien. Hij deed dit allemaal omdat hij een doel wilde bereiken, omdat dit zijn manier is om te vechten voor zijn vrijheid en voor zijn dierbaren.

En inderdaad, sinds zijn vertrek is hij nooit gestopt: hij heeft deelgenomen aan tal van internationale wedstrijden, waaronder het kampioenschap van Oostende, het Aziatisch kampioenschap in Kazachstan, de Giro d'Italia en het wereldkampioenschap in Zwitserland, waar hij op de 16e plaats eindigde. Momenteel blijft hij intensief trainen om deel te nemen aan de komende kampioenschappen, die in Estland en België worden gehouden.

VANDAAG

Vandaag bevindt Alaa zich in Brussel, in het Fedasil-centrum Bordet, waar hij hoopt de vluchtelingenstatus te krijgen om aan andere wereldkampioenschappen te kunnen deelnemen en eindelijk zijn hele familie te kunnen herenigen.

Maar het verhaal van Alaa en de Sunbirds is niet alleen een mooi verhaal: het is ook gericht op de toekomst. Van het vertegenwoordigen van hun land in internationale wielerwedstrijden tot het uitdelen van materiële hulp in Gaza, ze staan altijd aan de zijde van en ten dienste van hun medeburgers.

Alleen al in 2024 hebben ze aan zes wedstrijden deelgenomen en drie trofeeën gewonnen, waarmee ze de geschiedenis zijn ingegaan als het eerste Palestijnse paracyclingteam dat internationaal heeft deelgenomen. Ze hebben meer dan 20 fietsen gerepareerd, meer dan 15.000 voedselpakketten uitgedeeld en 225 onderkomens verstrekt aan de meest behoeftige gezinnen.

Ze zijn van plan om deel te nemen aan andere wereldwijde wedstrijden en onder de vlag van de Sunbirds andere atleten, niet alleen wielrenners, samen te brengen, zodat elke persoon met een handicap zijn of haar passie kan nastreven en zijn of haar dromen kan verwezenlijken. Ze willen hen laten zien dat een handicap niet het einde van hun verhaal is, dat er leven is na een ongeluk en dat dat leven nog steeds vol en intens kan zijn.

“Ik droomde ervan om met mijn twee benen kampioen te worden. Na mijn amputatie was ik vastbesloten om met één been kampioen voor Palestina te worden.”
— Alaa Al-Dali, aanvoerder van het Gaza Sunbirds-team.